Ölsem De Bir Kalsam Da Bir - Zuhal Olcay

Nasıl da değiştin birden

Sanki sen değildin

Başın üstüne yeminler eden

Nasıl da değiştin bilmem

Sanki sen değildin

Aşk uğruna ölmekten bahseden

Mektupların da olmasa

Kendimden şüphe duyardım

Yanılan ben miyim diye

Şiirlerin durmasa

Aklımı oynatırdım

İnanamazdım gözlerine

Ne yazık

Ne yazık ki gerçek bu

Ölsem de bir kalsam da bir

Senin için yok hiç farkı

Yıllar önce unutulmuş

Dillerden düşmüş bir şarkı

Gitsen de bir dönsen de bir

Benim için yok hiç farkı

Sanki çoktan unutulmuş

Dillerden düşmüş bir şarkı

Bir hıçkırık boğazımda

Kalbimi parçalayan

Bir isyan büyür boğum boğum

Sanki ani bir fırtına

Önünde kuru bir yaprak gibi

Savrulup durduğum

Biliyorum, kader değil

Kendi ellerimle kazdığım

Bu mezarı ben kendime

Ölüp gitmek hüner değil

Gel de anlat bunu

Sızım sızım sızlayan kalbime

Ne yazık

Dönüş yok artık geriye

How did you suddenly change

as if you weren't

swearing on the head

I don't know how you changed

as if you weren't

Talking about dying for love

Even if your letters

I used to doubt myself

that I was wrong

If your poems don't stop

I used to play my mind

I couldn't believe your eyes

What a pity

Unfortunately this is the truth

Even if I die, even if I stay

No difference for you

forgotten years ago

A lost song

Whether you go and once you come back

No difference for me

It's like it's already been forgotten

A lost song

A hiccup in my throat

tearing my heart

A rebellion grows knuckles

Like a sudden storm

Like a dry leaf in front of you

I've been tossing

I know it's not destiny

I dug with my own hands

I bury this grave for myself

Dying isn't a trick

Come and tell it

My aching my aching heart

What a pity

There's no turning back now