Ellerimin Karası - Yasemin Mori

Çıktım yola gece yarısı

Apaydınlık gece yarısı

Belirdi yollar önümde belli belirsiz

Dağıldı turnalar uçsuz gecenin peşine

Yağmurlar ardımda ilerliyorum

Maskemin altında güller açıyorum

Karanlık sular derin

Çarmıha gerilmiş ellerim

Bu gölgeler güneşin mürekkebi

Devcileyin merdiveni dayamışım yıldızlara

Baktığımda çıkmıyor ellerimin karası

Sımsıkı yapıştım aya

Yüksekteyim hayli ama

Çıkmıyor da çıkmıyor ellerimin karası

Apaydınlık bir aydı

Gerdanıma dolandı beni aldı

Gökyüzündeki göl hayli derin ve ruhuma eş

Akıl almayacak denli ıssız beni öldürecek

Acıları dindirecek

Gökyüzündeki göl hayli derin

Derin

Ve ıssız

Devcileyin merdiveni dayamışım yıldızlara

Baktığımda çıkmıyor ellerimin karası

Sımsıkı yapıştım aya

Yüksekteyim hayli ama

Çıkmıyor da çıkmıyor ellerimin karası

I went out at midnight

Luminous midnight

The roads appeared before me vaguely

Cranes scattered after the endless night

Rains follow me

I bloom roses under my mask

dark waters deep

crucified hands

These shadows are the ink of the sun

Devcile, I lean the ladder to the stars

When I look, it does not come out, the black of my hands

I'm clinging to the moon

I'm high but

It doesn't come out, it doesn't come out, the black of my hands

It was a brilliant month

It got around my neck and took me

The lake in the sky is quite deep and is a match for my soul

Incredibly desolate will kill me

It will ease the pain

The lake in the sky is so deep

Deep

and desolate

Devcile, I lean the ladder to the stars

When I look, it does not come out, the black of my hands

I'm clinging to the moon

I'm high but

It doesn't come out, it doesn't come out, the black of my hands