Kadınım - Doğum (Şiir) - Volkan Konak

Bana memleket, bana su, bana tat, bana uyku, bana rüzgar gibi gelen sevgilim

Gülüşünü kücük bir cocuktan alan, yastıkta başını bıraktıgı ize kurban oldugum,

Eser durusun hafızamda ve orda hiç bir sey yok senden önceme ve sana ait

olmayan,

Son hayalım, ne güzel sey seni sevmek

Elleri küçük sevgilim,

Ne güzel şey seni hatırlamak,

Etimde soguk kara saplı bir bıcak gibi değil,

Hasret ateşiyle dövülmüş sımsıcak bir demir gibi,

Ne güzel şey düşünmek seni bunca kalabalıkta ve bunca yorgunluklarımın içinde,

Son hasretim, sana olan hudutsuz sevdamı

Manalyo kokulu başını kollarımın arasına alıp,

Senin o memleket gözlerine saatlerce bakmalıyım kı anlatabileyim,

Senın yanıbaşında ve sevkat o dolu gögsünde uyumalıyım,

Çünkü ben senin her yanın çiçek acmış, yemişlerle dolu fidana benzeyen güzel

yüzüne hasret yaşayamam,

Son sözüm, keşke bu gece gelincik ciceği takabilseydim, karadeniz bahcelerinden

En güzel bestelerimi yalnız sana söyleyebilseydim bu gece,

Mehtap uyanamadan gune merhaba diyebilseydim, okyanus kalbimde bir yelkenli

gibi sarhoş olup sahillere vurabilseydim,

Acmaya duran gülüm, işitiyor musun beni, ustamın deyimiyle, şu kaınat denen

nesnenin içinde

En çok sevdiğim yürek, üzerine en cok titrediğim insan kalbi, senin gögsünün

içine takılı olanıdır,

Anası bana bir oğlancık doğurdu,

Kaşsız, sarı bir oğlan,

Masmavi kundağında yatan,

Bir nurtopu, üç kilo ağırlığında,

Benim oğlan dünyaya geldiği zaman

Çocuklar doğdu kore’de,

Sarı ayçiçeğine benziyorlardı,

Makartır kesti onları

Gittiler ana sütüne bile doymadan

Benim oğlan dünyaya geldiği zaman

Çocuklar doğdu yunan zindanlarında

Babaları kurşuna dizilmiş,

Bu dünyada birinci görülecek şey diye demir parmaklığı gördüler…

Benim oğlan dünyaya geldiği zaman

Çocuklar doğdu anadolu’mda,

Mavi gözlü, kara gözlü, elâ gözlü bebeklerdi,

Bitlendiler doğar doğmaz,

Kim bilir, kaçı sağ kalır mucize kabilinden,

Benim oğlan benim yaşıma bastığı zaman

Ben bu dünyada olmayacağım, evet

Ama harikulâde bir beşik olacak dünya

Siyah, beyaz, sarı,

Bütün çocukları sallayan,

Mavi atlas döşekli bir beşik…

Son hayalım, son hasretim, son sözüm, nartanem, yutkunuşum, uyanışlarımın en

güzeli…

Kadınım benım, kadınım, kadınım, kadınım benım …

Home to me, water to me, taste to me, sleep to me, my beloved who comes to me like the wind

I fell victim to the scar that took his smile from a small child and left his head on the pillow,

The work remains in my memory, and there is nothing there that belongs to me before you and to you.

non,

My last dream, what a beautiful thing to love you

Hands little darling,

How nice it is to remember you

Not like a cold black-handled knife in my flesh,

Like a hot iron forged with the fire of longing,

How nice it is to think of you in such a crowd and in all my tiredness,

My last longing, my unlimited love for you

I take your magnolia-scented head in my arms,

I have to look into your hometown eyes for hours so that I can explain,

I should sleep next to you and in your full chest,

'Cause I'm beautiful like a sapling with flowers all over you, full of berries

I can't long for your face,

My last word, I wish I could wear a poppy flower tonight, from the black sea gardens

If only I could sing my best compositions to you tonight,

If I could say hello to the day before the moonlight wakes up, the ocean is a sailboat in my heart

If I could get drunk and hit the beaches like

My rose that stops pitying, do you hear me, in the words of my master, this so-called universe

inside the object

The heart that I love the most, the human heart that I cherish the most, is your chest.

is the one attached to it,

His mother bore me a boy,

A blond boy without eyebrows,

Lying in the deep blue swaddle,

A lightball weighs three kilograms,

When my boy was born

Children were born in Korea,

They looked like yellow sunflowers,

Makatır cut them

They left before they were satiated with their mother's milk.

When my boy was born

Children were born in greek dungeons

Their fathers were shot,

They saw the iron fence as the first thing to see in this world...

When my boy was born

Children were born in my Anatolia,

They were blue-eyed, black-eyed, hazel-eyed babies,

As soon as lice are born,

Who knows, how many of them survive miraculously,

When my boy is my age

I won't be in this world, yeah

But the world will be a wonderful cradle

black, white, yellow,

Shaking all the children,

A crib with a blue atlas mattress…

My last dream, my last longing, my last word, my nartan, my swallow, my most awakening

beautiful…

My woman, my woman, my woman, my woman...