Już nie wczoraj - Shellerini, The Returners

Wczoraj umarło, nie rozczulam się nad truchłem

Choć bywa różnie to nie muszę strzec się luster

Już nie wczoraj, a jeszcze przed jutrem

Bez trzech szóstek w tle

Przez te pajęczyny dróg mknę

Przestałem patrzeć wstecz, grzech to na to czas trwonić

Każdy dzień, dobrym dniem by zacisnąć dłoń na broni

Zionie zwiastun wojen, pokój ludziom dobrej woli

Zbyt silni by dać się zaszczuć tej penerze paranoi

Hajs nas nie zniewolił, czas — uspokoił trochę

A co widział monitoring dawno spłynęło rynsztokiem

Do mnie pod kloszem

Typy noszą dumę w sercu

Prosto, bez lęku i bez stada terapeutów

My zbiór strzępów, zgiełku nocy i dnia

Im mniej słów, tym więcej czynów, co się ciskasz?

W biegu ku szczęściu wtóruje nam ambicja

Ambicja przez która każdy z nas po parę blizn ma

Znów na walizkach

W nas krzyk, za nami popiół

Choćby cały świat był przeciwko stawimy opór

Nasz dymi upór, do dołu oni nas nie ściągną

W stadzie białych kruków zbyt cenimy sobie wolność

Niesie para reeboków, jak wiatr niesie te zwrotki przez chodnik

Spokój, mój strażnik warowni

I choć ponoć kwit wszystkim wokół rządzi

To żaden z moich ludzi od wartości nie odstąpił

Pomimo klątw dziś mocniejsi w duchu

Pewniejsi ruchów już bez spięć i duchów

To dla moich druhów, każdy bity, kuty w ogniu

Dziś bliżej dachu świata choć uciekał grunt spod nóg

Bunt pomógł się odkuć, powrót do domu

Bez wybujałych bonzów, nowobogackich japiszonów

Bez fali klonów, clownów, dziwnych sporów

Zazdrość, nienawiść - nie cierpię na żadną z tych chorób

Te płuca smogu pełne jak my nadziei

Znamy track tych podziemi, Imperium jak Steve Buscemi

Od życia bonus — umiejętność by coś zmienić

Świat kolorów już nie skąpi, słońce weszło w zenit

Yesterday died, I don't feel sorry for the corpse

Although it can be different, I do not have to beware of mirrors

Not yesterday, but before tomorrow

No three sixes in the background

I run through these cobwebs of roads

I stopped looking back, sin is wasting my time on it

Every day, a good day to tighten your hand on the gun

Zionie, a harbinger of wars, peace to people of good will

Too strong to be charmed by this vague paranoia

Hajs did not enslave us, time - calmed us down a bit

And what the monitoring saw has long since flowed down the gutter

To me under the shade

The types carry pride in their heart

Simple, without fear and without a herd of therapists

We are a collection of shreds, hustle and bustle of night and day

The fewer words, the more deeds, what do you squelch?

In the run towards happiness, ambition echoes us

Ambition through which each of us has a few scars

Again on the suitcases

A scream within us, an ashes behind us

Even if the whole world were against, we would resist

Our stubbornness is smoking, they won't get us down

In a herd of white crows, we value freedom too much

It carries a pair of reeboks as the wind carries these stanzas across the sidewalk

Peace of mind, my guardian of the hold

And although the receipt is said to rule everything around

It is none of my people who deviated from values

Despite the curses, today stronger in spirit

More confident movements without tension and ghosts

It's for my friends, each beaten, forged in fire

Today, closer to the roof of the world, although the ground was escaping from under my feet

Mutiny helped to unburden, return home

No exuberant bonzons, no nouveau riche yuppies

No wave of clones, clowns, weird arguments

Jealousy, hate - I do not suffer from any of these diseases

These smog lungs are full of hope

We know the track of these dungeons, the Empire like Steve Buscemi

A bonus from life - the ability to make a difference

The world of colors is no longer stingy, the sun is at its zenith