Hartini Exedra - Peggy Zina

Μια σου λέξη μου φτάνει όνειρα να κάνω

Κι από μένα να θέλω κάτι παραπάνω

Να γελώ, να κλαίω, ξαναζώ

Να λέω δε μπορώ άλλο να κάνω

Σε μια χάρτινη εξέδρα η ζωή μου στήθηκε

Και στην πρώτη τρικυμία έπεσε διαλύθηκε

Βγάλε με απ' το σκοτάδι και το φως σου κέρνα με

Κι από την ανασφάλεια στην αγάπη πέρνα με

Δεν αντέχω να βλέπω γύρω μου συντρίμμια

Κι αναμνήσεις να έχω στο μυαλό αγρίμια

Μέσα μου ν' αλλάξω τα παλιά

Να κάψω να μη ζω πάλι στα ίδια

One word from you is enough for me to dream

And from me to want something more

To laugh, to cry, to live again

To say I can do no more

My life was set up on a paper platform

And in the first storm he fell and disbanded

Take me out of the darkness and light me up

And from insecurity to love pass me by

I can not bear to see debris around me

And memories to have in my mind wild

Inside me to change the old

To burn not to live in the same again