Een Slapende Stad - Paul de Leeuw, Metropole Orkest

Een slapende stadik weet niet meer waar

't is achteraf raar

Dat ik de naam vergat

Een slapende stad

Ik weet niet meer waar

Met de nacht om me heen

Zonder klok, zonder kaart

In het donker alleen

Met 'n modderig paard

En door merg en been

Zijn ze ruzie aan 't maken

Onder een van de daken

Hij met haar, zij met hem

Met de krakende stem

Van een lijf dat al slaapt

Een slapende stad

Ik weet niet meer waar

't is achteraf raar

Dat ik de naam vergat

Een slapende stad

Ik weet niet meer waar

En 't hart in m’n borst

Is zo moe, is zo moe

Ik kan nergens naar toe

Ik verga zowat van dorst

Ik geef mijn paard te drinken

Ik zie de sterren blinken

En denk aan mijn lot

Vroeger werd ik onthaald

Als een vorst, als een god

Maar m’n angst werd te groot

En nu ben ik verdwaald

En hier sta ik, kapot

Op een reis zonder zin

Op een vlucht voor de dood

En de dood haalt me in

Een slapende stad

Ik weet niet meer waar

't is achteraf raar

Dat ik de naam vergat

Een slapende stad

Ik weet niet meer waar

Vroeger heb ik geloofd

In geloof en geluk

Vroeger heb ik geloofd in

Het kan echt niet meer stuk

Maar de tijd zet de mens

Mettertijd onder druk

En opeens zingt de wind

Een herfstig melodietje

En de mens buigt het hoofd

De zwanezang begint

Zo anders dan het liedje

Uit het boek van een kind

Vroeger heb ik geloofd

In een vrouw is een vrouw

Maar een vrouw is een trut

Een ellendige trut

Zonder liefde of trouw

Zonder toekomst, een vrouw

Baart geen kinderen, maar zorgen

Een slapende stad

Ik weet niet meer waar

't is achteraf raar

Dat ik de naam vergat

Een slapende stad

Ik weet echt niet meer waar

En opeens zag ik jou

Je kwam zomaar voorbij

En je weet wat ik zei:

Het begint weer opnieuw

A sleeping city I don't remember where

it's weird afterwards

That I forgot the name

A sleeping city

I don't know where anymore

With the night around me

Without a clock, without a map

In the dark alone

With a muddy horse

And through marrow and bone

Are they arguing

Under one of the roofs

He with her, she with him

With the cracking voice

Of a body that is already sleeping

A sleeping city

I don't know where anymore

it's weird afterwards

That I forgot the name

A sleeping city

I don't know where anymore

And the heart in my chest

Is zo moe, is zo moe

I can't go anywhere

I'm almost dying of thirst

I feed my horse

I see the stars shine

And think of my fate

I used to be welcomed

Like a prince, like a god

But my fear got too big

And now I'm lost

And here I stand, broken

On a journey without meaning

On a flight from death

And dedeath takes me in

A sleeping city

I don't know where anymore

it's weird afterwards

That I forgot the name

A sleeping city

I don't know where anymore

I used to believe

In belief and luck

I used to believe in

It really can't get any better

But time sets man

Over time under pressure

And suddenly the wind sings

An autumnal melody

And the man bows his head

The swan song begins

So different from the song

From a child's book

I used to believe

In a woman is a woman

But a woman is a bitch

A miserable bitch

Without love or faith

Without a future, a woman

Does not give birth to children, but worries

A sleeping city

I don't know where anymore

it's weird afterwards

That I forgot the name

A sleeping city

I really don't know where anymore

And suddenly I saw you

You  just passed by

And you know what I said:

It starts again