Madrid - Olof Arnalds

Haustið og ég þú hjá mér

Dagur hnígur síðasta sinn

Tilfinningin dofnar, þverr

Þrœðirnir leysast

Finn þeir verða minning

Um þrá sem áður var en er ei nú

Nú finn ég ró

Mykrið og við en ekki ég

Kvöldið líður síðasta sinn

Stundin verður sundurslitin, óróleg

Orðin leita, finn þau verða inni

Og farveginn þrá sem horfinn er

Ég valdi aldrei að hverfa þér

Nóttin og ég ein með sjálfri mér

Dögunin bíður um sinn

Frelsi frengið frá þér

Hugurinn losnar

Finn mig snúa aftur

Og þráin sem ádur var en aldrei meir

Hún aldrei varð

Autumn and I you with me

Day falls for the last time

The feeling fades, dry

The threads loosen

Feel they become a memory

About a desire that was before but is not now

Now I feel calm

The darkness and we but not me

The evening passes for the last time

The moment will be fragmented, restless

The words search, find they become inside

And the channel of desire that has disappeared

I never chose to disappear from you

The night and I alone with myself

Dawn is waiting for a while

Freedom from you

The mind is released

Feel me return

And the longing that was before but never again

She never did