Yeki Hast - Morteza Pashaei

یکی هست تو قلبم که هر شب واسه اون می نویسم اون خوابه

نمیخوام بدونه واسه اون که قلب من این همه بی تابه

یه کاغذ یه خودکار دوباره شده همدم این دل دیوونه

یه نامه که خیسه پر از اشکه و کسی بازم اونو نمیخونه

یه روز همینجا توی اتاقم یه دفعه گفت داره میره

چیزی نگفتم آخه نخواستم دلشو غصه بگیره

گریه می کردم درو که می بست می دوستم که می میرم

اون عزیزم بود نمی تونستم جلوی راشو بگیرم

می ترسم یه روزی برسه که اونو نبینم بمیرم تنها

خدایا کمک کن نمی خوام بدونه دارم جون میکنم اینجا

سکوت اتاقو داره می شکنه تیک تاک ساعت رو دیوار

دوباره نمیخواد بشه باور من که دیگه نمیاد انگار

یه روز همینجا توی اتاقم یه دفعه گفت داره میره

چیزی نگفتم آخه نخواستم دلشو غصه بگیره

گریه می کردم درو که می بست می دوستم که می میرم

اون عزیزم بود نمی تونستم جلوی راشو بگیرم

یکی هست تو قلبم که هر شب واسه اون می نویسم و اون خوابه

نمیخوام بدونه واسه اونه که قلب من این همه بی تابه

یه کاغذ یه خودکار دوباره شده همدم این دل دیوونه

یه نامه که خیسه پر از اشکه و کسی بازم اونو نمیخونه

There is one in my heart that I write about every night, he sleeps

I do not want to know because my heart is so impatient

A piece of paper has become a companion of this crazy heart again

A letter soaked with tears and no one reads it again

One day, right here in my room, he said he was leaving

I did not say anything because I did not want her to be sad

I cried when the harvest closed and I loved that I was dying

He was my baby, I could not stop him

I'm afraid that one day I will not see him and die alone

God help me, I do not want to know that I am living here

The silence of the room is breaking the clock on the wall

He does not want to believe me again that he does not seem to come anymore

One day, right here in my room, he said he was leaving

I did not say anything because I did not want her to be sad

I cried when the harvest closed and I loved that I was dying

He was my baby, I could not stop him

There is one in my heart that I write about every night and he sleeps

I do not want to know because my heart is so impatient

A piece of paper has become a companion of this crazy heart again

A letter soaked with tears and no one reads it again