Samatya'da İlk Rakı - Melike Şahin

Ezberledim dişini dudağını, elini ayağını

Taşıdım günahını ayıbını, duramadım yangınında

Uzağa düştüm, kendine sor niyesini nasılını

Tuzağa düştüm, mesulü sensin katlinin baharımın

Yollarından, kollarından bir haber

Düştü payıma ağırından bir keder

Samatya’da ilk rakımızda gördüm

O gözünün o gitmeyen yaş hüznünü

Kurşunun ağır çıkaramam ki

Tek başıma elim gitmez ki

Gözünü seveyim sessiz durma

Kırıyorsun kolumu kanadımı, uçarım inadına

Dönmem geri, bilirim ayarımı, duramadın hatıramda

Uzağa düştüm, bir de bana sor niyesini nasılını

Tuzağa düştüm, aştığım uçurum rengidir baharımın

I memorized your tooth, lip, hand and foot

I carried your sin and shame, I couldn't stop in your fire

I fell away, ask yourself why, how

I'm trapped, you're responsible for the murder of my spring

A news from your ways, your arms

A heavy grief fell on me

I saw it at our first altitude in Samatya

That tearless sadness of your eyes

I can't take your lead heavy

I can't go alone

I love your eyes, don't be quiet

You break my arm, my wing, I fly out of spite

I won't go back, I know my setting, you couldn't stop in my memory

I fell far away, ask me why and how

I'm trapped, the abyss I've crossed is the color of my spring