Mia Anapnoi - Maria Elena Kyriakou

Κλειστά τα μάτια μου κλειστά

Ζωή στα σκοτεινά, κι εσύ σκια

Εδώ σπασμένος ουρανός

Κι ο καιρός μια κραυγή

Που λέει «γιατί»

Απάντησε μου, πώς έγινες εχθρός

Της ύπαρξης μου πώς έσβησες το φως

Έχω πια μόνο μια αναπνοή

Απάντησε μου, φοβάμαι και απορώ

Έστω για λίγο πεθαίνω να σε δω

Μην αργείς μες στη σιωπή

Άλλη μια έχω αναπνοή

Ξανά σαν σφαίρα το μυαλό

Τρύπας και προσπαθώ για να σωθώ

Οργή κι αγάπη σαν σχοινιά

Κρατούν γερά μες στην καρδιά

Απάντησε μου, φοβάμαι και απορώ

Έστω για λίγο πεθαίνω να σε δω

Μην αργείς μες στη σιωπή

Άλλη μια έχω αναπνοή

Απάντησε μου, πώς έγινες εχθρός

Απάντησε μου, πώς έσβησες το φως

Άλλο μην αργείς

Γιατί έχω πια μια αναπνοή

My eyes are closed

Life in the dark, and you shadow

Broken sky here

And the weather a cry

That says "why"

Answer me, how did you become an enemy

How I extinguished the light of my existence

I only have one breath left

Answer me, I'm scared and puzzled

At least for a while I'm dying to see you

Do not be late in silence

Another I have breath

The mind again like a sphere

You punch and I try to save myself

Anger and love like ropes

They hold fast to the heart

Answer me, I'm scared and puzzled

At least for a while I'm dying to see you

Do not be late in silence

Another I have breath

Answer me, how did you become an enemy

Answer me, how did you turn off the light

Do not be late anymore

Because I now have a breath