Den Ime Eki - Maria Dimitriadi, Vasilis Papakonstadinou

Ιδρώνει η νύχτα, πάνω στα τραπέζια γυμνή,\nφουντώνει από κάτω η φυλή,\nίδια στολισμένη,\nύποπτη χλιδή,\nψάχνεις μα δεν είμαι εκεί.\nΜπόμπα το ουΐσκι, χύμα η ζωή,\nνυχτώνει, κι είναι πρωί,\nσπάνε τα ηχεία,\nκόβει το γυαλλί,\nάδικα με ψάχνεις δεν είμαι εκεί.\nΆδειες οι βιτρίνες κι οι αφίσες παλιές,\nψάχνω σαν τρελή να σε βρω,\nκίτρινες οι μέρες και οι νύχτες λευκές,\nέλα είμαι εδώ.\nΤύφλα στα παρκάκια και τα φώτα σβηστά,\nόνειρα και μάτια κλειστά,\nμέσα τα κεφάλια,\nέξω το κορμί,\nνύχτα των τραυμάτων δεν είμαι εκεί.\nΜία U.S.A.\nδύο ευρωπαίοι,\nτρεις και την κακή μας μέρα\nΜία U.S.A.\nδύο ευρωπαίοι,\nάνοιξε να πάρω αέρα.\nΜέσα τα κεφάλια,\nέξω το κορμί,\nε όχι, δεν είμαι εκεί.\nΠρόστυχα η γλώσσα μου χαϊδεύει τ' αφτί,\nπήρε δεκανίκι κι αυτή,\nκουρεύει τα φωνήεντα, κι αλλάζει μορφή,\nτζάμπα ξεπουλιέται, δεν είμαι εκεί.\nΆδειες οι βιτρίνες κι οι αφίσες παλιές,\nψάχνω σαν τρελή να σε βρω,\nκίτρινες οι μέρες, και οι νύχτες λευκές,\nπάρε με από δω.\nΤούτος ο χειμώνας έχει πέσει βαρύς,\nτο σκάνε και οι μέρες νωρίς,\nστο μάτι του κυκλώνα έχεις πέσει κι εσύ,\nβρέχει και χιονίζει δεν είμαι εκεί.\nΜία U.S.A.\nδύο ευρωπαίοι,\nτρεις και την κακή μας μέρα.\nΜία U.S.A.\nδύο ευρωπαίοι,\nάνοιξε να πάρω αέρα.\nΜέσα τα κεφάλια,\nέξω το κορμί,\nε όχι δεν είμαι εκεί.