Dualar Değişir - Mabel Matiz, Ah! Kosmos

Isırılmış yerlerinden gülüyorsun bana

Metalin, betonun, asfaltın, bu korkunç ormanında

Ben de sıkıldım bu seslerden

Yollarımızdaki kafeslerden

Anlamıyorsan bile olsun, gel

Sıyrılalım örtümüzden

(x2 & x1)

Gel, sarıl son bir defa

Soruyor değilim fazlasını

Cümleler uzak, dilim yenik

Ama insan bu alışır

Dualar değişir

Sarılıp, yükünden bir şarkı yazarız belki

You laugh at me from the bitten places

In this terrible forest of metal, concrete, asphalt

I'm tired of these voices too

From the cages on our roads

Even if you don't understand, come

Let's get off our cover

(x2 & x1)

Come, hug me one last time

I'm not asking more

The sentences are far away, my tongue is defeated

But people get used to this

Prayers change

Maybe we can hug and write a song from your load