Wiersz Ostatni - Kasia Lins

Tyś mnie kochała, ale nie tak jak kochać trzeba

I szliśmy razem ale nie w takt, przebacz, przebacz

Ja jeszcze długo… Rok albo dwa, potem zapomnę

Teraz gdy boli, teraz gdy trwa, dzwonie podzwonne

A Tobie miła na co ten dzwon brzmiący z oddali

Miłość niewielka błahy jej zgon i idziesz dalej

A Tobie miła na co ten dzwon brzmiący z oddali

Miłość niewielka, błahy jej zgon i idziesz dalej

Cóż mam od życia troskę i pieśń, Ciebie już nie ma

Muszę im ufać, muszę je nieść, pisać poemat

Cóż mam od życia?

Chyba już wiesz, czujna i płocha?

Tylko ten smutek, tylko ten wiersz, który mnie kocha

A Tobie miła na co ten dzwon, brzmiący z oddali

Miłość niewielka, błahy jej zgon i idziesz dalej

A Tobie miła na co ten dzwon, brzmiący z oddali

Miłość niewielka, błahy jej zgon

A Tobie miła na co ten dzwon

Miłość niewielka błahy jej zgon

A Tobie miła na co ten dzwon

Miłość niewielka, błahy jej zgon

I idziesz dalej

You loved me, but not like you need to love

And we walked together but out of time, forgive, forgive

For a long time ... A year or two, then I'll forget

Now that it hurts, now it hurts, it's ringing

And you are pleased with this bell ringing from a distance

Love, a little trifle, her demise and you go on

And you are pleased with this bell ringing from a distance

Little love, trivial its death and you go on

Well, I have care and song from life, you are no more

I have to trust them, I have to carry them, I have to write a poem

What have I got from life?

I think you already know vigilant and timid?

Only this sadness, only this poem that loves me

And you are pleased with this bell that sounds from a distance

Little love, trivial its death and you go on

And you are pleased with this bell that sounds from a distance

Little love, trivial her death

And to you, what is this bell for?

Love a little trifling her death

And to you, what is this bell for?

Little love, trivial her death

And you keep going