Prawdziwy cud - Joda, Paluch

Nikomu nie zazdroszczę, nie ma dróg, które z góry są proste

Nie oceniaj mnie z boku, choć jestem na widoku

Ale moja skóra to nie Prêt-à-porter

Twoja też, choć wiem jak się czujesz od rana

A nie znam cię z imienia jak Starbucks

Pije lure, jak płacę rachunek to zostawię tipa

Nie chodzi o wizerunek

Tylko uśmiech w całym tym syfie

Taki sam luz jest, bloki czy na Teneryfie

No i stres taki sam, ja doceniam to co mam

Nawet wodę, która płynie kiedy odkręcę kran

I nie chcę dziś toksyn, czekam aż zrozumiemy paradoksy

Mimo to, że problemy i niedosyt

Nauczymy się dzielić, ale to nas połączy

To że żyje, to że pisze

To że myślę to prawdziwy cud

Chcę mieć bliżej to co bliskie, to co czyste

A nie sztuczny tłum

Kiedy słyszę znów egoistów bełkot

Czuję, że pojebali sektor

Ich priorytet to mieć zawsze lekko

Choć najlepszą naukę tu daje tutaj ból

Od miliardów do minimalnej pensji

Wszyscy żyjemy w opresji

Najbardziej pojebana sytuacja się komplikuje

Jak nie godzisz się z bólem

I znikasz, nic ci nie świta

Kiedy nie masz na kim polegać no to chyba jest kwita

Jedyny sens w odpowiedzialności

Wiedz na kogo pospadają twoje obowiązki

Ten cały ten świat zlepiony na ślinę

Niemożliwe, że nie popadł w ruinę

I to tylko dzięki tym osobom, co wkładają serducho tu

To jest prawdziwy cud

Może będę trywialny, życie to nie bajki z Narnii

Ale mniej egoizmu, więcej dedykacji na pewno je ułatwi

To prawdziwy cud

To jest prawdziwy cud

To prawdziwy cud

To jest prawdziwy cud

To że żyje, to że pisze

To że myślę to prawdziwy cud

Chcę mieć bliżej to co bliskie, to co czyste

A nie sztuczny tłum

Kiedy słyszę znów egoistów bełkot

Czuję, że pojebali sektor

Ich priorytet to mieć zawsze lekko

Choć najlepszą naukę tu daje tutaj ból

To że żyje, to że pisze

To że myślę to prawdziwy cud

Chcę mieć bliżej to co bliskie, to co czyste

A nie sztuczny tłum

Kiedy słyszę znów egoistów bełkot

Czuję, że pojebali sektor

Ich priorytet to mieć zawsze lekko

Choć najlepszą naukę tu daje tutaj ból

I do not envy anyone, there are no roads that are straight ahead

Don't judge me from the side even though I am in plain sight

But my skin is not Prêt-à-porter

Yours too, although I know how you feel since the morning

And I don't know you by name like Starbucks

He drinks lure, when I pay the bill I will leave a tip

It's not about the image

Just a smile in all this crap

The same clearance is there, blocks or in Tenerife

And the stress is the same, I appreciate what I have

Even the water that flows when I turn on the tap

And I don't want toxins today, I'm waiting for us to understand the paradoxes

Despite the fact that there are problems and want

We will learn to share, but it will bring us together

The fact that he is alive is that he writes

That I think is a real miracle

I want to have what is close, what is clean

Not an artificial crowd

When I hear the selfish gibberish again

I feel like they've fucked up the sector

Their priority is always to be light

Though the best lesson here is pain

From billions to minimum salary

We all live in oppression

The fucked-up situation gets complicated

How you don't accept the pain

And you disappear, nothing dawns on you

When you don't have anyone to rely on, then it's probably even

The only sense in responsibility

Know who your responsibilities fall to

This whole world is glued to my saliva

It is impossible that it did not fall into disrepair

And it's only thanks to those people who put their hearts here

This is a real miracle

Maybe I'll be trivial, life is not Narnia

But less selfishness, more dedication, it will certainly make it easier

It is a real miracle

This is a real miracle

It is a real miracle

This is a real miracle

The fact that he is alive is that he writes

That I think is a real miracle

I want to have what is close, what is clean

Not an artificial crowd

When I hear the selfish gibberish again

I feel like they've fucked up the sector

Their priority is always to be light

Though the best lesson here is pain

The fact that he is alive is that he writes

That I think is a real miracle

I want to have what is close, what is clean

Not an artificial crowd

When I hear the selfish gibberish again

I feel like they've fucked up the sector

Their priority is always to be light

Though the best lesson here is pain