Być kimś więcej preludium - Jeden Osiem L

1) Tylko ja i lustro, reszta jest złudzeniem

Twarz ta sama co dzień inne otoczenie

Cel jest jeden nigdy go nie zmienię

Patrzeć w oczy, godzić się z własnym sumieniem

Tylko ja i lustro, cisza jest natchnieniem

Kapie z kranu wolno moje przeznaczenie

Chwytam krople w żywe słowa je zamienie

Sam na sam ze sobą krótkie wyjaśnienie

Jedni widzą świat w korolach malowanych królów

Ja mam serca rytm ten co uchroni mnie od bólu

Tamci mają mur zeby oddzielić się od reszty

Ja chce skruszyć swój, na drobne części go rozpieprzyć

Silny jak nigdy, dotąd patrze w odbicie

Głodny jak nigdy, dotąd pozeram życie

Każdą minute zanim w popiół czas nie zmieni

Każdą sekunde zapamiętać i docenić

Ref. Są Ci co myśleli 'jestem kimś więcej'

Autorzy wlasnych błędów i nieszczęść

Waźniejsi zawsze, głusi na świat chocby krzyczał

Stoją teraz bladzi pogubili swe odbicia

Są Ci co myśleli 'jestem kimś więcej'

Autorzy wlasnych błędów i nieszczęść

Waźniejsi zawsze, głusi na świat chocby krzyczał

Stoją teraz bladzi razem z nimi stoi cisza

2) Są Ci co myśleli 'jestem kimś więcej'

Autorzy własnych błędów idole własnych westchnień

Niezmiernie próżni, grali w gre potem odpadli

Kusili los by na finał ten z nich zadrwił

Nie chce być jednym z nich, patrze w odbicie

Spowiedź przed samym sobą, tu na tym bicie

Koniec, początek drogi nazywanej życie

Tafla szkła opisana długopisem

Mam prawo śnić, prawo by sny swoje spełniać

Swą drogą iść niewydeptanym szlakiem pełzać

Prawo przegrywać, potem zwyciężać

Każdy następny dzień wiarą wypełniać

Nie chce zbyt wiele posiadanie nie jest celem

Cel to spełnienie i nie łącze go z portfelem

Pozostać sobą tu za wszelką cenę

W milionach ludzkich głów ukryć wspomnienie

Ref. Są Ci co myśleli 'jestem kimś więcej'

Autorzy wlasnych błędów i nieszczęść

Waźniejsi zawsze, głusi na świat chocby krzyczał

Stoją teraz bladzi pogubili swe odbicia

Są Ci co myśleli 'jestem kimś więcej'

Autorzy wlasnych błędów i nieszczęść

Waźniejsi zawsze, głusi na świat chocby krzyczał

Stoją teraz bladzi razem z nimi stoi cisza

1) Just me and the mirror, the rest is an illusion

The face is the same as in the other surroundings

There is only one goal, I will never change it

Look in the eyes, come to terms with your own conscience

Just me and the mirror, silence is inspiration

The tap drips slowly my destiny

I catch the drops into living words and turn them

Alone with himself a brief explanation

Some see the world in the corners of painted kings

I have a heartbeat that will save me from pain

They have a wall to separate themselves from the rest

I want to break mine, blow it up in small parts

Strong as ever, he looks at his reflection so far

Hungry as never before, so far I will greet life

Every minute until time turns to ash

Remember and appreciate every second

Ref. There are those who thought 'I am more than that'

Authors of their own mistakes and misfortunes

Always more important, deaf to the world, even if he screamed

They stand now pale lost their reflections

There are those who thought 'I am more than that'

Authors of their own mistakes and misfortunes

Always more important, deaf to the world, even if he screamed

They stand pale now, with silence with them

2) There are those who thought 'I am more than that'

Authors of their own mistakes, idols of their own sighs

Extremely vain, they played the game then busted out

They tempted fate to make this one of them sneer at the end

I don't want to be one of them, I look at the reflection

Confession to myself, here at this beating

The end, the beginning of the road called life

The glass pane is inscribed with a pen

I have the right to dream, the right to make my dreams come true

On your way, follow the unpaved trail

The right to lose, then win

Fill each next day with faith

I don't want too much, possession is not the goal

The goal is fulfillment and not a wallet

Stay here at all costs

Hide memories in millions of human heads

Ref. There are those who thought 'I am more than that'

Authors of their own mistakes and misfortunes

Always more important, deaf to the world, even if he screamed

They stand now pale lost their reflections

There are those who thought 'I am more than that'

Authors of their own mistakes and misfortunes

Always more important, deaf to the world, even if he screamed

They stand pale now, with silence with them