Sonra Kül Tablasında Yer Arıyorsun - İkiye On Kala

İnsanlar gidiyor, hep eşyalar kalıyor

Bazı cümleler hiçbir anlama gelmiyor

Çırılçıplak hayatın ortasında

Yalnızca soğuktan üşünmüyor

İnsan;

ağlıyor da konuşamıyor

Her şeyi herkese anlatamıyor

Paramparça uykulardan uyanıp

Sonra kül tablasında yer arıyor

Yalan söylüyorlar ya da bilmiyorlar

Öyle her şeye rağmen gülemiyor insan

Yağmurlar içine yağıyor üşüyorsun

Bazen piç gibi ortada kalıyorsun.

People leave, things always stay

Some sentences don't make any sense

In the middle of the bare life

It's not just cold

Human;

she cries but cannot speak

Can't tell everything to everyone

Waking up from a shattered sleep

Then looking for a place in the ashtray

They lie or they don't know

You can't smile despite everything.

It's raining, you're cold

Sometimes you're stuck in the middle like a bastard.