Będę śniła - Edyta Gorniak

Odeszli już ostatni, co ścigali wiatr

W kraje uśpionych miast

W źrenice jezior, ostrza traw, proporce drzew

Jak sen i czar…

Będę śniła swoją baśń

Powrócę tutaj znowu

W mrocznych zamkach skryty skarb

Lecz jak?

Pędzą konie w ciszy mgieł

Kto drogę zna?

Któżby mógł zatrzymać je

W zapadłych murach wielka miłość

Wielkie łzy

W zimnym spojrzeniu gwiazd

Piękni rycerze w srebrnych zbrojach

Wznoszą się

Ponad noc, ponad sen, ponad czas.

Będę śniła swoją baśń

W mrocznych zamkach skryty skarb

Pędzą konie w ciszy mgieł

Któżby mógł zatrzymać je

Swoją baśń…

Będę śniła swoją baśń

Powrócę tutaj znowu …

The last ones who chased the wind were gone

Into the countries of dormant cities

In the pupils of the lakes, the blades of grass, the banners of trees

Like a dream and a charm ...

I will dream my fairy tale

I will come back here again

A treasure is hidden in dark castles

But how?

They rush the horses in the silence of the mists

Who knows the way?

Who could keep them

Great love in the fallen walls

Big tears

In the cold gaze of the stars

Beautiful knights in silver armor

They rise

Over night, over sleep, over time.

I will dream my fairy tale

A treasure is hidden in dark castles

They rush the horses in the silence of the mists

Who could keep them

Your fairy tale ...

I will dream my fairy tale

I will come back here again ...