Metrisin Önü - Edip Akbayram

Ben hep onyedi yaşındayım

Her ayak sesinde ürperirim

Demir kapının her açılışında

Göğsümün kafesine sığmaz yüreğim

Her türlüsünü tattım, acıların ayrılıkların

Herşeye biraz alıştım

Bir seni beklerken kendimi yenemedim…

Şu Metris’in önü, bir uzun alan

Bir tek seni sevdim, gerisi yalan

Senin hasretindir, hücreme dolan

Bir tek seni sevdim, gerisi yalan

Senin hasretindir, hücreme dolan

Bir tek seni sevdim, gerisi yalan

Gerisi yalan…

Hücremdeyim, hasretinle yanarım

Senin için hergün, hergün ağlarım

Kanın hep içime akar kanarım

Beni anlamadın, oana yanarım

Kanın hep içime akar kanarım

Bizi anlamadın, ona yanarım

Ona yanarım…

I'm always seventeen

I shiver at every footstep

Every time the iron door is opened

My heart won't fit in the cage of my chest

I have tasted all kinds of pains, separations

I got used to everything.

I couldn't beat myself while waiting for you...

The front of that Metris, one long field

I only loved you, the rest is a lie

It's your longing, get into my cell

I only loved you, the rest is a lie

It's your longing, get into my cell

I only loved you, the rest is a lie

Rest is a lie…

I'm in my cell, I burn with longing

I cry for you every day, every day

Your blood always flows inside me, I bleed

You don't understand me, I'll burn you

Your blood always flows inside me, I bleed

You don't understand us, I adore him

I burn for him...