Hüzzam Sevda - Şebnem Kısaparmak, Fatih Kısaparmak

Sen baharı ertelenmiş boynu bükük karanfil

Gücenmiş bir şarkısın sen yol ayrımında

Sonuncu bahar olsaydın sonbahar değil

Keşke böyle bitmeseydi bu hüzzam sevda

Ansızın kapılar çarpar

Duvardan bir resim düşer

Merdivende bir an için titrenir

Sendelenir

Dönsem dönsem mi denir

Ağlamaklı bakışlardan sitemler sitemler yağar

Çekip de gidenden fazla

Geride kalan tükenir

O şiirler tek başına okunmuyor

Gel yalvarırım

Ve o şarkı söylenmiyor sen olmayınca

Dönüp de gelirsen diye herşeye rağmen

Huysuz bebek

Anahtarın o paspasın altında hala

Bir gün anlarsın hayaal kurmayı

Beklemeyi ümit etmeyi

Bir kirli gömlek gibi çıkarıp atasın gelir

Bütün vücudunu saran o korkunç geceyi

Lanet edersin yaşadığına

Maziden ne kalmışsa yırtar atarsın

Ozaman bir çiçek büyür kabrimde kendiliğinden

Seni sevdiğimi o gün anlarsın

Yine girdim bulutuna yalnızlığın sensizliğin

Aç kurt gibi üzerime yine saldırır hüzün

Karanlığın kollarında sayıklayan gece gibi

Yine gizlenir ay, yine belirir güzel yüzün

Dallarımı insafsızca

Söküp kıran bu fırtına

Sevdamıza çöken kışın

Çığ düşüren kar sesidir

Çığ düşüren son kar sesidir

Eğer bir gün mezarda

Kırmızı bir gül açarsa

Gözyaşlarım yaprağında

Yaprağında çiy tanesidir

O şiirler tek başına okunmuyor

Gel yalvarırım

Ve o şarkı söylenmiyor sen olmayınca

Dönüp de gelirsen diye herşeye rağmen

Huysuz bebek

Anahtarın o paspasın altında hala