Remis - Czarny HIFI, Hifi Banda, Hades

Brat, dopóki walczę wygrywam

Wieje wiatr w żagle, nie zawsze sprzyjał

Nie upadłem, matki ziemi wciąż dotykam

Ona ma magnes, grawitacja was zabija

Mnie motywuje do życia, znowu mówię, co u mnie słychać

Się pozmieniało od 99, nawet nie pytaj

Niby to samo, tylko trzy razy więcej ryzyka

To już kanon, trzecia płyta, jedna ekipa

Trzecia dycha — oby nie połamała nam karków

Mamy kości, nie tytan, nie pytaj o scenariusz

Za pięć dwunasta, nic nie działa jak w zegarku

Jestem z miasta, miałem tyle samo wzlotów, co upadków

Ważne, żeby była równowaga, bo remis to w tym wypadku moja wygrana

W swoją sam przelicz, sam przemyśl, czas przewiń i wstań z ziemi

Jak alchemik, a z popiołu powstanie feniks

Kiedy gramy — nie gramy na remis, kiedy gramy — nie gramy, by grać

Gdy idziemy po swoje, to wiemy, że nie zawsze z tego jest hajs

Choć nie zawsze jest tak, jak chcemy i w oczy wieje nam wiatr

Bez siebie razem zginiemy, HIFI — bez siebie nie mamy szans!

Ja przyszedłem na świat 13 października

I nie liczę na fart, nie gram by grać, a wygrywać

Nie wybacza mi czas, w czasie gdy się potykam

To nie czas, by przepraszać, dlatego wybacz

Gram jak Kasparov*, brat, nie gram na remis

Do ostatniej minuty, dopóki nie dotknę ziemi

Wiem, co jest pięć, wokół mnie szary beton

I ludzie, co tak samo, jak my chcą 2−0

Tu, gdzie porażki smak jak czekolada jest — słodki lub gorzki

Zależy, kogo obstawiasz, ciężko zobaczyć, jak ciężko jest wstawać

Jak łatwo przychodzi widok jak ktoś upada

Łzy zamarzają, spadając na asfalt

I tylko dla niektórych te łzy to nowa szansa

Jeden ruch, jeden gest, 1−1

Albo podlejesz ziarno albo wsiąkniesz w glebę

Brother, as long as I fight, I win

The wind blows on the sails, not always favored

I did not fall, I still touch mother earth

She has a magnet, gravity is killing you

It motivates me to live, I am telling you again what's going on with me

Has changed since 99, don't even ask

Same thing, only three times the risk

This is already a canon, third album, one team

Third gasp - let her not break our necks

We have bones, not titan, don't ask for the script

Five to twelve, nothing works like clockwork

I'm from town, I've had as many ups and downs

It is important that there is a balance, because a draw in this case is my win

In your own count, think for yourself, it's time to rewind and get up from the ground

Like an alchemist, and from ashes rise a phoenix

When we play - we don't play to draw, when we play - we don't play to play

When we go for our own, we know that it is not always money

Although it is not always the way we want and the wind blows in our eyes

We will die together without each other, HIFI - we have no chance without each other!

I was born on October 13

And I do not count on luck, I do not play to play, but to win

I don't forgive the time when I stumble

This is not the time to apologize, so forgive me

I play like Kasparov *, brother, I don't play for a draw

Until the last minute, until I touch the ground

I know five, gray concrete around me

And people want 2−0 as much as we do

Here, where the defeat is, the taste of chocolate is - sweet or bitter

Depends who you bet, it's hard to see how hard it is to get up

How easy it is to see someone fall

Tears freeze to the asphalt

And only for some, these tears are a new chance

One move, one gesture, 1-1

Either you water the seed or you soak into the soil