Sakiz Hanim-Mahur Bey - Barış Manço

Çocukluğumun geçtiği o eski mahallede

Aşı boyalı ahşap eski bir evde otururlardı

Sakız Hanım'la, Mahur Bey

Bembeyaz tenli, bembeyaz saçlıydı Sakız Hanım

Zaten onun için «Sakız Hanım» derdik kendisine

Pamuk gibi elleriyle kemençe çalardı

Eşi Mahur Bey önce biraz nazlanır

Sonra o da kanunuyla eşlik ederdi Sakız Hanım'a

Beraber meşk ederlerdi

Yaz akşamlarında açılırdı perdeler

Yorgun ellerinden dökülürdü nağmeler

İki yıl kadar oluyor önce kanun sustu o eski evde

Birkaç ay sonra da kemençe

Ve aşı boyalı ahşap evin perdeleri

Bir daha açılmamak üzere kapandı

Evin satılacağı söylentileri başlayınca gittim

İçeri girdiğimde eski bir koltuğun üzerinde

Boynu bükük bir kanun

Ve kanunun göğsüne yaslanmış mahzun kemençeyi gördüm

Bizi rahatsız etmeyin der gibiydiler

Kıyamadım

Uzaklaştım

Mahur Bey susunca kapandı perdeler

Sakız Hanım'la bitti o hüzünlü nağmeler.