Çok Zaman Oldu - Aytekin Ataş

Ne param var, ne pulum

Yalnız ve günahkar bir kulum

Meçhul bir yılın Mart’ında

Sokakları kar altında İstanbul’um

Konuşmadık, hep sus olduk

İki talihi makus olduk

Sessizliğin zindanlarında

Zaman gardiyan, bizler mahpus olduk

Ama bunlar eskidendi

Eskidendi, artık bitti

O çocuksu günlerimiz

Bir elveda demeden çekip gitti

O utangaç dillerimiz

Tek bir söz bile etmeden susup gitti

Çok zaman oldu, aşk öldü biz tuttuk yasını

Toz duman oldu, devr’ettik de sevda sahrasını

Anladık artık, hiç bulamayacak Mecnun Leyla’sını

Ah ne şarabi günlerdi

Biz söylerdik, gece dinlerdi

Bakıp bakıp görmediğimiz

Yasak toprakta açmış sürgünlerdi

Yorulduk kendimizden kaçarken

Hayat ellerimizden uçarken

Hiçtik, kendimizden geçtik

Yudum yudum aşk şarabından içerken

Ama bunlar eskidendi

Eskidendi, artık bitti

O çocuksu günlerimiz

Bir elveda demeden çekip gitti

O utangaç dillerimiz

Tek bir söz bile etmeden susup gitti

Çok zaman oldu, aşk öldü biz tuttuk yasını

Toz duman oldu, devr’ettik de sevda sahrasını

Anladık artık, hiç bulamayacak Mecnun Leyla’sını

I have neither money nor stamps

I am a lonely and sinful servant

In March of an unknown year

The streets are under snow, my Istanbul

We didn't talk, we were always silent

We had two bad luck

In the dungeons of silence

Time is the guardian, we are imprisoned

But these used to be

It used to be, it's over now

Those childish days

He left without saying goodbye

Those shy languages

He fell silent without saying a word.

It's been a long time, love died, we mourned

The dust became smoke, we transferred the field of love

We understand now, Majnun will never find Leyla

Oh what a wine day

We used to sing, they would listen at night

whether we look or not

They were exiles that bloomed in the forbidden land

Tired of running away from ourselves

As life flies out of our hands

We were nothing, we passed out

As I sip of the wine of love

But these used to be

It used to be, it's over now

Those childish days

He left without saying goodbye

Those shy languages

He fell silent without saying a word.

It's been a long time, love died, we mourned

The dust became smoke, we transferred the field of love

We understand now, Majnun will never find Leyla