Feggaria Xartina - Antonis Remos

Να 'ρθει μια βροχή τους δρόμους να κλείσει

Και συ σαν σκιά από το παράθυρο να μπεις

Εκεί να σταθείς, χωρίς να μιλήσεις

Οι λέξεις ξεχνιούνται θα δεις

Μπορεί να έφυγες, μπορεί να έφυγες

Πάντοτε ήσουνα αλλού μα τώρα ξέφυγες

Μπορεί να έφυγες, μπορεί να ξέχασες

Σημάδια έβαλα στο δρόμο μα τα έχασες

Φεγγάρια χάρτινα κρεμάω στον ουρανό

Και συ τα έκαψες, κι εσύ τα έκαψες

Αέρας να 'ρθει τα ίχνη να σβήσει

Που χρόνια μετά, εσένα θυμίζουν δυνατά

Συρτάρια κλειστά, που έχω ανοίξει

Σε νιώθω και ας είσαι μακριά

Μπορεί να έφυγες, μπορεί να έφυγες

Πάντοτε ήσουνα αλλού μα τώρα ξέφυγες

Μπορεί να έφυγες, μπορεί να ξέχασες

Σημάδια έβαλα στο δρόμο μα τα έχασες

Φεγγάρια χάρτινα κρεμάω στον ουρανό

Και συ τα έκαψες, κι εσύ τα έκαψες

Let a rain come to close the roads

And as a shadow from the window to enter

Stand there, without speaking

The words are forgotten you will see

You may have left, you may have left

You were always somewhere else but now you have escaped

You may have left, you may have forgotten

I put signs on the road but you lost them

Paper moons hang in the sky

And you burned them, and you burned them

Air to come the traces to extinguish

Years later, they remind you strongly

Closed drawers, which I have opened

I feel you and let you be away

You may have left, you may have left

You were always somewhere else but now you have escaped

You may have left, you may have forgotten

I put signs on the road but you lost them

Paper moons hang in the sky

And you burned them, and you burned them