Ben En Çok İnsandan Korktum - Ahmet Selçuk Ilkan, İntizar

Durup durup bana sorma bunu bilmek olay değil

İnsan doğduk insan ama insan olmak kolay değil

Ben ben en çok insandan korktum anne en çok insandan

Okudukça tarih kitaplarını

Yüzyıl savaşlarını, kardeş kavgalarını

Bir saltanat uğruna kıyılan canları

Ve okudukça bugün gazetelerin cinnet sayfalarını

Tanıdıkça her gün biraz daha insan adlı insancıkları

Ve yaşadıkça hala bu çağda taş devrinin mağara adamlarını

Ben ben en çok insandan korktum anne en çok insandan

Bir düşün anne bir düşün atılan bombaları patlayan silahları

Bir vuruşta kesilen başları

O keskin kılıçları o cellâtları o katliamları

O vahşetleri ve ardından yükselen çığlıkları

Bir düşün bir düşün anne

O kefensiz bebeleri, çocukları

Hapishanelerde işkenceleri copları

Bir düşün tankları tüfekleri topları

Ben ben en çok insandan korktum anne en çok insandan

İsyanlarım tarifsiz acılarım sahipsiz

Şerefini şerefsiz ben ne satanlar gördüm

Gördüm ahlar çekeni

Gördüm boyun bükeni

Biryandan da her yeri

Cennet sayanlar gördüm

Gördüm şefkate muhtaç

Gördüm sevgiye muhtaç

Gözü doymaz gönlü aç

Ben ne yamyamlar gördüm

Ahmet Selçuk İlkan:

İnsan değil mi anne emeğini ekmeğini çalan insanoğlunun

Suyunu bulandıran dostuna çelme takan

Sırtından vuran yollara mayınlar döşeyen

Bütün köprüleri yıkan

İnsan değil mi anne kendi ozanına kıyan sazını kıran

Şairini sürgüne vuran sesini sözünü kesen en haklı olanın

Ah anne ah ah anne ah boşuna günahını almışız hayvanların

Masallarda anlattığın devlerin canavarların

İnlerin cinlerin ejderhaların hiçbiri bu kadar korkunç değil be anne

Baksana yaptığına insanların ah dili olsa bu gecelerin bu sokakların

Haykırsa katili kim bu masum kurbanların

Ve bir bir indirse maskesini bu sahte kahramanların

Bu yalan yüklü karanlık suratların

Ah anne ah anne onlar ki sadece adı insan soyadı insan

Gel gör ki çoğu insanlıktan noksan be anne insanlıktan noksan

Dünyada kim var anne kendi soyuna bu kadar düşman ve bu kadar pişman

Ben ben en çok insandan korktum anne en çok insandan… En çok insandan

İsyanlarım tarifsiz acılarım sahipsiz

Şerefini şerefsiz ben ne satanlar gördüm

İsyanlarım tarifsiz acılarım sahipsiz

Şerefini şerefsiz ben ne satanlar gördüm

Gördüm ahlar çekeni

Gördüm boyun bükeni

Biryandan da her yeri

Cennet sayanlar gördüm

Gördüm sevgiye muhtaç

Gördüm şefkate muhtaç

Gözü doymaz gönlü aç

Ben ne yamyamlar gördüm

Söz: Ahmet Selçuk İlkan

Müzik: Mehmet Aslan

Don't stop and don't ask me, knowing that is not a thing

We are born human, but it is not easy to be human.

I am afraid of people the most, mother, of people the most.

Reading history books

Century wars, sibling fights

Their souls slaughtered for the sake of a sultanate

And the more I read, the madness pages of the newspapers today

The more you get to know, the more people named people every day

And as long as we live, we still see the cavemen of the stone age in this age.

I am afraid of people the most, mother, of people the most.

Think about it, mom, think about the bombs that were thrown and the guns that exploded.

decapitated in one blow

Those sharp swords, those executioners, those massacres

Those atrocities and then the rising cries

Think about it mom

Those shrouded babies, children

Torture batons in prisons

Think tanks rifles cannons

I am afraid of people the most, mother, of people the most.

My rebellions, my indescribable pains are unclaimed

Your honor is dishonest, what have I seen those selling?

I saw the one who sighed

I saw the bower

On the other hand, everywhere

I've seen those who count heaven

I see you in need of compassion

I see you need love

Open heart insatiable

What cannibals have I seen

Ahmet Selcuk Ilkan:

Isn't he human

tripping his friend who muddy his water

Laying mines on back roads

destroyed all bridges

Isn't he human, mother, the one who broke his instrument for his own bard

The one who cuts off his voice that exiled his poet

Ah Mama ah ah Mama ah

The giants and monsters you tell in fairy tales

None of the lairs, jinns and dragons are this scary, mother.

Look at what you've done, if people had a tongue, these nights, these streets

Who is the murderer of these innocent victims?

And if he lowers his mask one by one, these fake heroes

Of these dark faces loaded with lies

Ah mother ah mother they are only human, surname is human

Come see that most of them are lacking in humanity, mother, lacking in humanity

Who is there in the world, mother, so hostile to her own lineage and regretting it so much?

I was afraid of people the most, mother, of people the most.

My rebellions, my indescribable pains are unclaimed

Your honor is dishonest, what have I seen those selling?

My rebellions, my indescribable pains are unclaimed

Your honor is dishonest, what have I seen those selling?

I saw the one who sighed

I saw the bower

On the other hand, everywhere

I've seen those who count heaven

I see you need love

I see you in need of compassion

Open heart insatiable

What cannibals have I seen

Lyrics: Ahmet Selcuk Ilkan

Music: Mehmet Aslan