Ik Mis Je - Paul de Leeuw, Metropole Orkest

Leeg is je stoelIn het stille huis

En het gras in de tuin

Moet ik maaien

Ik ga binnenkort

De straat heus weer op

Nu zet ik je hoed

Op m’n kop

En snuif je jas op

Jij bent er niet

Je komt nooit meer terug

In de spiegel zie ik

Een hoedje van verdriet

En ik heb het zo koud

Hoewel ik nog leef

Maar mijn ziel is van hout

Nat hout, dat niet brandt

Ik trek je jas aan

Ik mis je

Ik mis je

Ik mis je

Alle dagen weer

Ik mis je

Ik mis je

Ik mis je

En het doet zo’n zeer

Laat me nu denken, aan de jaren

Dat je ergens met me naar toe ging

Op zondag zaten we bij Hoppe

Of aan de Sloterplas

Als ik stil ben hoor ik je

Terwijl je lacht

In deze nacht

Ik mis je

Ik mis je

Ik mis je

Alle dagen weer

Ik mis je

Ik mis je

Ik mis je

En het doet zo’n zeer

Empty is your seat In the silent house

And the grass in the garden

Do I have to mow

I go soon

Back on the street

Now I putyour hat

on my head

And sniff your coat

you are not 

You never come back

In the mirror I see

A hat of sadness

And I are so cold

Although I still alive

But my soul is made of wood

Wet wood that does not burn

I put on your coat

I miss you

I miss you

I miss you

every day again

I miss you

I miss you

I miss you

And it hurts so much

Let me now think, of the years

That you wentsomewherewith me

On Sunday we were at Hoppe

Or at the Sloterplas

When I'm quiet I hear you

While you laugh

In this night

I miss you

I miss you

I miss you

every day again

I miss you

I miss you

I miss you

And it hurts so much